Wiatrówki to popularne pistolety bądź karabiny, stosowane w celach sportowych, rekreacyjnych lub – niekiedy – łowieckich. Wedle polskiego prawa zazwyczaj nie wymagają one pozwolenia ani konieczności zarejestrowania. Z czego składa się taka broń? Jak działa wiatrówka?
Wiatrówka – budowa
Konstrukcja wiatrówek różni się w zależności od rodzaju, a także modelu i firmy, która wyprodukowała dany sprzęt. W przypadku broni w formie pistoletu, która zasilany jest dwutlenkiem węgla, w budowie zewnętrznej wyróżnia się muszkę, kabłąk, szynę akcesoryjną, szczerbinkę, spust, dźwignię zrzutu, stopkę magazynka oraz chwyt.
Z kolei wewnątrz wiatrówki znajduje się lufa, magazynek, wentyl oraz przewód, który zadaniem jest doprowadzanie dwutlenku węgla.
Tradycyjny, łamany karabinek to typ wiatrówek sprężynowych, w których wyróżnić można cylinder, tłok, spust, lufę, muszkę, szczerbinkę, lunetę, stopkę kolby, bakę, łoże, przewód, zaczep spustu i tłoka, oś zawiasu, sprężynę.
Aby korzystać w pełni z wiatrówek, konieczne są dodatkowe elementy lub akcesoria, jak np. naboje, śrut czy celownik.
Jak działa wiatrówka?
Dokładny mechanizm działania wiatrówek wygląda różnie, w zależności od choćby rodzaju napędzania – może to być dwutlenek węgla, sprężone powietrze lub sprężyna. Wiele zależy także od konkretnego modelu.
Wiatrówka na CO2 wymaga zastosowania naboju z dwutlenkiem węgla, wystarczającego na kilkadziesiąt strzałów. W momencie wciśnięcia spustu gaz zostaje wypuszczony i dochodzi do wystrzelenia pocisku, czyli śrutu, który najczęściej wykonany jest z ołowiu. Część modeli posiada system, tzw. blow-back, który odpowiada za przesuwanie się zamka.
W innych typach wiatrówek wystrzał pocisku następuje za sprawą powietrza, które zostaje sprężone poprzez ruchy dźwigni pod lufą.
W przypadku wiatrówek sprężynowych mechanizm działania opiera się na naciąganiu sprężyny, np. w wyniku łamania lufy lub za pomocą dźwigni umieszczonej z boku lub od spodu. Sprężyna zostaje zwolniona w momencie wciśnięcia spustu. W efekcie dochodzi do poruszania się tłoka w cylindrze i wypchnięcia z lufy śrutu poprzez ciśnienie, które się wówczas wytworzyło.
